23 Ocak 2015 Cuma

Duygular kaleme yansıyınca...

Çok acımasız bir toplum olmaya başladık. Çöpe atılan yeni doğmuş bebekler, masalarda ki artık patatesleri yediği için dayak yiyen çocuklar, yakılarak öldürülen hayvanlar ve daha sayamadığım bir çok kötülük var. Ne zaman bu kadar taşlaştı yüreklerimiz ve merhametlerimiz? Yoksa telefonlarımız gibi sessize mi aldık duymamak için? Komşusu açken tok yatan bizden değildir der, kapı komşumuz aç mı? tok mu? bunu düşünürdük eskiden... hasta olana çorbalar yapılır, cenazesi olana yemekler yapılırdı eskiden... bu saydıklarım çok eskilerde kalmış gibi geliyor artık bana... haberleri izlerken yüreğim sızlıyor, gözlerim doluyor, bir şey yapamıyor olmanın çaresizliği yüreğimi kemiriyor boğazımda düğümleniyor. Ölmedi henüz vicdanım, sessize de almadım... Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mantığıyla kötülüklere göz yummamaya çalışıyorum. Dilenci bir çocuk yanaştığı zaman yanıma, açım ekmek parası derse para vermek yerine karnını doyuruyorum. Biliyorum ki aldığı para ile karnını doyuramayacak, onu o yaşta sokağa dilenmek için gönderen merhametsizlere verecek o parayı. En azından karnını doyurabileyim diyorum. Ama tabi bu durumları suistimal edenlerde cabası... Geçen gün haberlerde bir dilenciyi gösterdiler boynuna iple bir tası bağlamış elleri ile yerde sürünüyordu, bacakları tutmuyormuş güya yalancı herifin zabıta kalk deyince can geldi bacaklarına yürüyerek zabıta aracına bindi. Bir başka dilenci kadın ise kucağında pusetin içinde bir bebek ile dileniyor.Zabıtalar yakaladılar pusetin içinden oyuncak bebek çıktı.Biz bu insanları görsek acır para veririz. Ama işte bu insanları iyi ayırt etmeliyiz. Karnını doyurayım dediğinizde hayır para diyorsa yada alacağınız bir simit yerine kebap yanında şunu da bunu da isterim diyorsa bu işi ticarete çeviren insanlardır. Bu iki çizgiyi iyi ayırt etmek gerekir. Kötü insanlar Dünya var olduğundan beri varlar ve hep olacaklar. Mühim olan bizler iyiliğimizi kaybetmeyelim. Bir anlık hevesle Dünya'ya gelen bebekler çöpe atılmasın, öldürülmesin yıllarca evlat hasreti çeken insanlara verilsin.Bir heves uğruna oyuncak alır gibi alınan hayvanlar alınmasın sonrada sokağa terk edilmesin acımasızlar tarafından işkenceye uğrayıp öldürülmesin. Çocuklar aç kalmasın, ağlamasın hep gülsün, oyun oynasın, mutlu olsunlar. Dünya'da iyiler çoğalsın, kötülükler yok olsunlar...

Sevgilerimle
Kıymet

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı